Over Ons

Wij wonen in Monster, aan de kust tussen Den Haag en Hoek van Holland.

Na opgegroeid te zijn met honden werd het zo’n 30 jaar geleden tijd voor een hond(je) in ons gezin.

Het werd een Jack Russel en de kinderen gaven hem de naam Dommel.

Dommel was een heel fijn hondje met een goed karakter.

Er meldde zich dan ook mensen die van deze lieve reu wel een nestje met hun teefje wilden.

Dat gebeurde, 1 pup, zoon Jack(ass) is bij ons gekomen.

2 heerlijke hondjes. Wat hebben we van ze genoten, ze gingen overal mee naartoe.

Deze hondjes werden “geplukt” door iemand met 2 RR’s.

Dat was mijn eerste kennismaking met het ras. Geweldig vond ik ze.

Ik ben me meer in het ras gaan verdiepen. Ooit wilde ik zo’n hond!

Toen we een aantal jaren later afscheid van Dommel hebben moeten nemen besloten we voor een RR te gaan.

Dat werd Zari.

Gelukkig werden Jack en Zari dikke vriendjes.

Wat was het gaaf nu zelf een echte RR te hebben. Zari had een wereldkarakter. Vreselijk lief voor mensen en met name kleine kinderen.

Andere honden had ze, na een paar mindere ervaringen, niet heel veel mee.

Toen we onze Jack kwijtraakte waren we in twijfel, werd het weer een JRT of een tweede RR. We kozen voor het laatste.

Ruby kwam bij ons met 10 weken, een retourtje werd gezegd. Het verhaal stak anders in elkaar bleek later, maar details zullen we je besparen.

Hij was duidelijk niet veel gewend. Pups bijten, maar hij beet echt in alles. Hij hield er ook niet van aangehaald te worden.

Met geduld en veel liefde is het helemaal goed gekomen en werd hij beste vriendjes met Zari.

Zari voldeed niet aan alle eisen om met haar te fokken, maar wat zou ze een lieve moeder geweest zijn.

Helaas kreeg ze nogal last van haar ellebogen en een operatie bleek nodig. Helaas heeft dat niet het gewenste resultaat opgeleverd en heeft ze altijd medicatie moeten gebruiken. We zagen haar langzaam steeds slechter lopen en helaas op een gegeven moment houdt het dan op.

Ze is uiteindelijk 10 jaar (en 11 dagen) geworden.

Waarschijnlijk door invloed van stress na het overlijden van Zari bleek Ruby aan SLO te lijden.

Wat een leed en wat een pijn. Ruby zijn nagels braken/scheurden/verloor hij 1 voor 1, waardoor de specialist adviseerde alle resterende nagels onder narcose te verwijderen om er zo in 1x van af te zijn.

Dit hebben we laten doen maar ach wat was hij zielig. Ik dacht echt hem ook kwijt te raken.

Na weken (maanden) van badderen en zalven knapte hij weer op. Hij ging er weer graag mee op uit. Zo dachten we voorzichtig na over een nieuw vriendje of vriendinnetje. Dit moest gewoon weer een RR zijn.

Na 2x een slechte ervaring met een fokker (ik wist toen de weg nog niet) ging ik nu op zoek naar een betrouwbare fokker. En die hebben we gevonden!

We gingen op voorgesprek, dat alleen al vond ik geweldig (maar ook een beetje spannend). Alsof we in een warm bad terecht kwamen. Wat gepassioneerd zijn deze mensen. Er waren veel aanmeldingen voor een reu, maar een teefje was er hoogstwaarschijnlijk wel.

Op 16 okt 2019 werd het nest geboren.

Na 3 weken mochten we komen kijken. Op slag verliefd natuurlijk, maar op 1 in het bijzonder.

Elke week ben ik gaan kijken, wat groeiden ze hard. Van cavia-achtige beestjes naar echte hondjes.

Met ongeveer 5 weken was ik wel benieuwd welk hondje de fokker voor ons in gedachte had. Dat waren er twee en ja mijn favoriet was daarbij. De keuze was dus snel gemaakt.

Mevrouwtje geel, onze Noëlle.

In september het jaar erna waren de clubkampioenschappen van de RRCN, ik was daar met Zari en Ruby destijds ook geweest dus dat wilde ik weer.

Noëlle eindigde als 4de in haar klasse met een heel mooi rapport.

Dat smaakte naar meer.

We gingen naar nog 2 keuringen en de U’tjes waren binnen.

Nu werd de verleiding toch wel groot om met haar te gaan fokken.

Na veel denken en me voor te hebben laten lichten is de knoop doorgehakt.

Eerst alle onderzoeken. Dat is al spannend op zich. Stel dat er iets gevonden wordt waardoor er niet gefokt mag worden. Dan gaat een nest niet door, maar erger nog, je weet ook dat je hond iets onder de leden heeft. Dat vond ik wel erg spannend, maar gelukkig bleek alles oké.

We gaan ervoor!